بیا دمبوره سینه تنگ آمده
بیا دمبوره بی تو ام دمبورید هجوم خزان شاخ و برگم بورید
زآتش تب ارغوانی بیار کهن نغمه ای بامیانی بیار
که تا سردهم قصه ای نام و ننگ بسوزم رگ و ریشه ای خاروسنگ
بیا دمبوره قصه ای ساز کن سری عقده های کهن باز کن
بخوان مخته ای از بهار و خزان به اسطوره ای کوه چهل دختران
بیا پخته کن این گل خام را بزن پنجه های دل آرام را
چو شب کرد آهنگ نابودیت بر آور زدل لحن داودیت
بیا امشب آهنگ دیگر بزن کمی هم به آئین صفدر بزن
بزن تا دودستت ریا رو شود زایمان من آهنین خو شود
من امشب زرنگ و ریا خسته ام زتسبیح و تیغ و طلا خسته ام
من این زهر از جام دین خورده ام زفتوا فروشان کمین خورده ام
بیا دمبوره دلم تنگ آمده شب این بار با هفت رنگ آمده
صدای تو یعنی زمین تنگ نیست مدام آسمان طاق یک رنگ نیست
تو یعنی که نور صدا زنده است خدا زنده است و صدا زنده است
ابوطالب مظفری
