بی نظیر بوتو در سال 1953 متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاههای هاروارد آمریکا و آکسفورد انگلستان انجام داد

پدر بی نظیر، ذوالفقار علی بوتو، در اوایل دهه 70 میلادی نخست وزیر پاکستان بود و دولت او یکی از معدود دولتهای غیرنظامی پاکستان پس از استقلال این کشور بود.

او در سال 1953 در کراچی از مادری ایرانی به دنیا آمد و تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاههای هاروارد آمریکا و آکسفورد انگلستان انجام داد.

او با وجود اینکه در ابتدا تمایل چندانی به فعالیت سیاسی از خود نشان نمی داد اما تدریجا به عرصه سیاسی پاکستان کشیده شد و بعد دو بار به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب شد، هر چند هر دو بار به اتهام فساد از سوی رییس جمهور برکنار شد.

خانم بوتو در زمان اوج محبویبت خود، یعنی بعد از نخستین پیروزی انتخاباتی اش، یکی از شناخته شده ترین رهبران زن در جهان به حساب می آمد.

اما بعد از برکناری از قدرت برای دومین بار، نامش با فساد و بی کفایتی مترادف شد.

	ذوالفقار علی بوتو که در اوایل دهه 70 میلادی نخست وزیر پاکستان بود در سال 79 اعدام شد

بی نظیر اراده قاطع و سرسختی را از پدرش به ارث برده بود، که بعد از یک کودتای نظامی در سال 1977 توسط ژنرال ضیا الحق دستگیر و به اتهام قتل زندانی شد.

ذوالفقار علی بوتو دو سال بعد اعدام شد و بی نظیر درست قبل از مرگ پدرش زندانی شد و 5 سال را در حبس انفرادی گذراند. دورانی که آنرا بسیار سخت و طاقت فرسا توصیف می کند.

خانم بوتو در مقاطعی که برای مداوای پزشکی از زندان خارج شد، دفتر حزب مردم پاکستان را در لندن تاسیس کرد و فعالیت سیاسی خود علیه ژنرال ضیا را آغاز کرد.

وی در سال 1986 به پاکستان بازگشت و دو سال بعد هنگامی که ژنرال ضیا بر اثر انفجار هواپیمایش کشته شد، او به عنوان اولین نخست وزیر زن منتخب در یک کشور اسلامی به قدرت رسید.

بی نظیر بوتو و همسرش، آصف علی زرداری، با اتهامات متعددی مبنی بر فساد مواجه بوده اند، اما تاکنون هیچکدام از این اتهامات در دادگاه ثابت نشده است اما آقای زرادی 8 سال در حبس برد که در سال 2004 آزاد شد.

بدنبال این اتهامات خانم بوتو از کشورش خارج شد و به مدت تقریبا 8 سال در تبعیدی خود خواسته در دبی و لندن به فعالیتهای خود ادامه داد.

با کودتای پرویز مشرف، در اکتبر سال 1999 و تحولات بعدی آن که حدود دو سال بعد منجر به تبعید نواز شریف، نخست وزیر سابق پاکستان، از این کشور شد این دو نخست وزیر سابق علیرغم اختلاف هایی که با هم داشتند برای مخالفت با حکومت نظامی آقای مشرف همکاریهایی را شروع کردند.

در اوایل سال جاری میلادی آقای مشرف مذاکرات پنهانی را با خانم بوتو برای آنچه "تقسیم قدرت" در برخی از محافل عنوان می شد انجام داد که نتیجه نهایی این مذاکرات بازگشت خانم بوتو به کشور در 18 اکتبر سال جاری میلادی بود.

به هنگام ورود خانم بوتو به پاکستان انفجاری در محلی که از او استقبال می شد رخ داد که او از این حمله جان سالم بدر برد.

هنگام اعلام وضعیت فوق العاده در پاکستان (3 نوامبر 2007) خانم بوتو با این وضعیت مخالفت کرد و خواهان بازگشت کشور به حالت عادی شد.

او مدتی را در این زمان در بازداشت خانگی بسر برد اما به فعالیتهای خود ادامه داد.

انفجار راولپندی دومین سوء قصد به وی از زمان ورودش به کشور بود که باعث کشته شدن وی شد.

قربانی تازه خانواده بوتو

بی نظیر بوتو آخرین بازمانده خانواده سیاستمدار بوتو بود. مرتضی برادر او که گمان می رفت رهبری حزب مردم پاکستان را بر عهده بگیرد، پس از برکناری پدرش به افغانستان گریخت. او از آنجا و کشورهای دیگری در خاورمیانه با تاسیس گروه نظامی ذوالفقار، به مبارزه با دولت نظامی پاکستان پرداخت.

مرتضی بوتو در تبعید بود که در انتخابات به نمایندگی مجلس ایالتی برگزیده شد. وی بلافاصله به پاکستان بازگشت اما در سال 1996 در شرایطس مشکوک کشته شد.

شهنواز برادر دیگر بی نظیر نیز فعال سیاسی بود که پیش از خواهر و برادرش در سال 1985 در آپارتمانش در جنوب فرانسه کشته شد.

از خانم بوتو سه فرزند پسر به جا مانده است. خانواده او در دوران تبعید خودخواسته خانم بوتو در دوبی زندگی می کرد.